Wielka Noc: światło - słowo - woda - uczta

Wielka Sobota jest dniem wymownej ciszy, w którym Kościół rozpamiętuje prawdę o zstąpieniu Jezusa do krainy zmarłych, gdzie zwiastował sprawiedliwym radość paschalną. Przed południem kapłani błogosławili wiernym pokarmy na stół wielkanocny. 

Rozbudowane obrzędy dzisiejszej liturgii skupiają się wokół paschy, czyli znaku przejścia z mroków śmierci do światła życia. Cztery symbole: światło – słowo – woda – uczta wyznaczają cztery zasadnicze części Wielkiej Nocy.

Pierwsza część liturgii skupiła naszą uwagę na świetle. Na tę liturgię złożyły się kolejno: poświęcenie ognia, zapalenie paschału, wniesienie go w procesji do świątyni oraz śpiew Exsultet.

Po obrzędzie światła rozpoczęła się druga część, którą jest liturgia słowa, składająca się z kilku czytań biblijnych. Lekcje łączą się z sobą w spójną całość, tworząc jedną historię zbawienia. Wyjście z Egiptu i cudowne przejście przez morze stanowi duchową paschę, czyli moment rzeczywistego przejścia z mroków śmierci do światła życia. Uroczysty śpiew Gloria oraz Alleluja zaświadczają, że nie tylko Izrael, ale cały Kościół winien radować się z Paschy Pana. Zapowiedzi proroków i słowa Jezusa spełniły się: Chrystus przeszedł ze śmierci do życia.

Obok światła i słowa trzecim symbolem jest woda. Woda uzmysławia nam przyjęty chrzest, który obmył nas ze zmazy grzechu pierworodnego. Odnawiając przyrzeczenia chrzcielne, wyrzekliśmy się zła i wyznaliśmy wiarę w Trójcę Świętą, by na końcu przyjąć znak pokropienia wodą święconą.

Następnie rozpoczęła się liturgia eucharystyczna. Przyniesiony został do ołtarza chleb i wino, aby już za moment stały się Ciałem i Krwią Pańską. Prawdziwym barankiem paschalnym jest sam Chrystus, który na tym ołtarzu oddaje się Bogu Ojcu jako miła Ofiara. Jezus zaprasza nas, byśmy przyjęli Jego chwalebne Ciało, ponieważ wszyscy jesteśmy uczestnikami tajemnicy przejścia ze śmierci do życia, tajemnicy eucharystycznej miłości.